'گر چه پر خارست از رفتن نمی مانم
من این زرین صورت را به سیلی سرخ میدارم
سر كرنش زدرگاه خدا هم بر نمی آرم
من از پایان هر خطی دوباره خط آغازم
اگر بازنده ام در زندگی خود را نمیبازم
من آن شاخه تنومند مقام ریشه در سنگم
اگر چه نازك اندامم زنم مردانه می جنگم
نظرات شما عزیزان:
شنبه 17 / 7 / 1390برچسب:, |