آسمان را نقاشی می کند ...
لبخندت خورشید
گیسوانت چهارچوب پنجره ...
میزی از انتظار
چند صندلی از تنهایی های پشت پنجره
بارانی از اشکهای دوری
و چند شاخه خاطره روی گلدانی از ابر... هوا همیشه بارانی است از وقتی تو رفتی خورشید هم به خاطره ها پیوسته ... میز و صندلی ثابت است انتظار و تنهایی ... تکرار ساده ای از زندگی بدون تو با خاطرات بی خورشید ... باز هوا ابری شد انگار باران می بارد ... باران هر وقت که دلم برایت تنگ می شود می روم جایی دور .... پشت ابرها .... می گریم ....
پس هر وقت باران آمد بدان که دلم برایت تنگ شده زندگی فرصت بس کوتاهیست تا بدانیم که مرگ آخرین نقطه پرواز پرستو ها نیست مرگ هم حادثه است مثل افتادن برگ که بدانیم پس از خواب زمستانی خاک نفس سبز بهاری جاریست پ.ن. تقدیم به روح مادر بزرگ الهام و الهه عزیز
نظرات شما عزیزان:
<-PollName->
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت: