فتوى پير مغان دارم و قوليست قديم

كه حرامست مى آن جا كه نه يار است نديم

چاك خواهم زدن اين دلق ريائى چه كنم    

روح را صحبت ناجنس عذابيست اليم

تا مگر جرعه فشاند لب جانان بر من

سالها شد كه منم بر در ميخانه مقيم

مگرش خدمت ديرين من از ياد برفت

اى نسيم سحرى ياد دهش عهد قديم

بعد صد سال اگر بر سر خاكم گذرى 

 سر بر آرد ز گلم رقص كنان عظم رميم

دلبرا ز ما به صد اميد ستد اول دل    

ظاهرا عهد فرامش نكند خلق كريم

غنچه گو تنگدل از كار فرو بسته مباش

كز دم صبح مدد يابى و انفاس نسيم

فكر بهبود خود اى دل ز درى ديگر كن

درد عاشق نشود به به مداواى حكيم

گوهر معرفت آموز كه با خود ببرى

كه نصيب دگرانست نصاب زر و سيم

دام سخت است مگر يار شود لطف خدا

ورنه آدم نبرد صرفه ز شيطان رجيم

حافظ ار سيم و زرت نيست چه شد؟

شاكر باش چه به از دولت لطف سخن و طبع سليم

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: