هر کاری میکنم...
هر چه قدر خود را به بی خیالی میزنم...
باز یک چیزی کم است...
نبودنت هر روز خلاء مرا بزرگتر میکند...
قبول کن...
"تو" مدتها پیش تیر خلاصم را زده ای...
"من"...
فقط به احترام خاطراتمان است که نفس میکشم...
به حرمت روز های با تو بودن...
در کنار "تو" آرامش داشتن...
نیستی ببینی تمام شده ام...
تمام....
نظرات شما عزیزان: