آدمکی پوچ

باز باردگر گرمی دستان آدمکی ...  پوچ

 چون همه لحظه های پرفریبش ...  هیچ

باردگردرعین صداقت دروغی بیشرم ...

که درکمین لحظه هایم ...

مترصد کشتن احساسم بود بازهم اعتمادی نابجا...

 وکسی که مرافریبی دیگرداد

بازیچه بودم ... میدانم میدانم میدانم ...

بازهم ملعبه حرفهائی زیبا شدم

فریب وفریب و فریب... 

صداقتی درصدق فریب

 دروغی درعین صداقت ...

واشکی ازتمامی قطره قطره خونم

 حلقه میزنددرچشمانم زبهت وحیرت

کاینک ایستاده ام برای زخمی کاری تر

 آه تویی که عاشق مینمودی روی ...

فرودآر آن خنجر فریب خویش...

برپشت ساده من

 که من مستحق دروغ وفریبم ...

ومستحق ضربتی زهرآگین بادست تو

تا نفسم بر نیاید... وبرنخیزم زجای دیگر هرگز...

زابهت ضربت صداقتی دروغین وپرفریب

دوباره گردابی از دروغ... 

 باز هم غرقه درآتش سراب

هیچ بودی... پوچ بودی



نظرات شما عزیزان:

نام :
آدرس ایمیل:
وب سایت/بلاگ :
متن پیام:
:) :( ;) :D
;)) :X :? :P
:* =(( :O };-
:B /:) =DD :S
-) :-(( :-| :-))
نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:







چهار شنبه 29 / 3 / 1390برچسب:, |